Dünya Dışı Yaşamın Araştırılması

Evrende yalnız mıyız? Bundan daha derin anlamı olan pek az soru vardır. Diğer yaşam biçimleriyle bir temas, evrendeki yaşamın farklı başlangıçları ve farklı dönemeçleri arasındaki milyarlarca yıllık boşluğu dolduracaktır. Dünya dışı bir temas evrendeki yerimize bakış açımızı sonsuza dek değiştirecektir.

Son derece sıradan bir yıldızın çevresinde dönen yine sıradan bir gezegen üzerinde yaşadığımızı anlayacak ölçüde evrim geçirmemiz için 4.5 milyar yıl geçmesi gerekti. Kızılötesi Astronomi Uydusu, olası başka gezegen sistemleri konusunda ipuçları buldu. Ve uzay, bildiğimiz kadarıyla yaşam için gerekli olan karbon temelli organik madde bakımından oldukça zengin. Radyo teleskoplar yardımıyla uzayda birbirinden farklı yüz kadar organik bileşik bulduk. Yeryüzüne düşen
meteoritlerin getirdiği organik çamura dokunduk.Parçaların bazıları hala düştükleri yerde duruyor.Dünya'da olmuş olan şeyler başka yerlerde de olabilirdi.

Yıllar boyu astronomlar nedense dünya dışı yaşamla haberleşmenin elektromanyetik dalgalarla,özellikle de radyo dalgalarıyla gerçekleşeceğini varsaymışlardır.

Bizim kuşağımız bu tür bir haberleşmeyi gerçekleştirebilecek ilk kuşak. Dünya dışı kaynaklı ve zeki yaratıklarca yapılacağı varsayılan radyo yayınları için ilk araştırma, o yıllarda Batı Virginia'daki Ulusal Radyo Astronomi Gözlemevi'nde çalışan Frank Drake tarafından 1960 yılında gerçekleştirildi.

Bu çalışma sırasında Drake anteninin 'kulaklarını' iki yakın yıldıza çevirerek iki ay boyunca dinledi. O zamandan bu yana, çoğu diğer amaçlarla kullanılan radyo teleskoplarının ucuz ve basit kopyaları olan araçlarla,elli kadar araştırma yapıldı. Geçtiğimiz yıllarda,son derece duyarlı araçlarla yalnızca uzaydan gelmeleri olası zeka ürünü sinyalleri dinlemeye yönelik sürekli bir araştırmanın temelleri atıldı.

Aradığımız şey, uzayda tek bir yönden gelen dar dalgaboyu bantlı bir radyo yayını. Eğer böyle bir 'sinyal' bulunabilirse, bir takım kodlanmış mesajlar arayacak ve çözmeye çalışacağız. Bilgisayar teknolojisi yeni radyo alıcılarının geliştirilmesine önemli katkılar yaptı. İlk dünya dışı kaynaklı yayın taramaları yalnızca 1000 radyo kanalını kapsıyordu.

Harvard Üniversitesi'nden Paul Horowitz tarafından tasarlanan bilgisayar kontrollü alıcı sistemleri ise 10 milyon kanalı aynı anda tarayabiliyor. Arkadaşlarımızın hangi kanaldan yayın yaptıklarını bilmediğimizden mümkün olduğunca çok kanalı aynı anda izlemek bir zorunluluk.1990'ların sonunda alıcılardaki kanal sayısı milyara ulaşabilir.

Ekim 1992'de NASA, Arecibo radyo teleskobu kullanılarak yapılan dünya dışı, zeka ürünü radyo yayınlarını izlemek üzere bir araştırma başlattı.