Karanlık gecelerde yürüyorum
yürüyorumda sanki önümümü görüyorum
Her atttığım adımda biliyorsun düşüyorum
Ama bir aydınlık bir ümit diye koşuyorum
Biliyorum düşmekten yorulacağım bir gün
Zaten bitmiş tükenmiş değilmi yüreğim
Ha bir eksik ha bir fazla elbet düşeceğim
Ama bir sevda bir aşktır peşinden koşuyorum
İzmir uzaktır ankaradan onuda biliyorum
Ama bir koşsam varacak gibi yürüyorum
Attığım her adımda yemin olsun eriyorum
Ama bir ümit bir sevdadır yinede koşuyorum.
Sahile varırmıyım elinden tutarmıyım bir daha
Gözlerinde kaybolup ulaşırmıyım mutluluğa
Dudaklarını öpmesemde saçındaki karanlığa
Gidip uyur huzura kavuşuşurmuyum diye düşünüyorum.
Karanlık olur derler mezarlar birazda soğuk
Ben yaşarkende yoktuki aydınlık birazcık umut
Başıma çöreklenen ama hiç yağmayan karabulut
Bir damla suyu ile ıslatırmı diye koşuyorum