Yalnızca bir yudum sen hayaliyle yasıyorum
Yalnızca bir tek çağrına bakıyorum
Yalnızca sen varsın diye bende ,
Geleceğimde , düsünmeden yasıyorum
Sakındıklarının bedelini sen olmakla ödüyorum
Yalvaramıyorum…
Gururumun bedelini koca bir imlayla ödüyorum!
Yalnızca sende kaldım diye sensiz seviyorum seni
Ve yalnızca seni sevmeye harcadığım için kalbimi ,
Unuttum , kaybettim kendimi
Yalnızca küçük sevmelerinle tutunuyorum
Anladığım her şeyi soluğum kadar belirsiz uzaklıklarda bitiriyorum
Farkına varamadan hiçbir hiçliğin ,
Farkları sorguluyorum
Yalvaramıyorum…
Katı , çok katı bir örtü ile çepeçevreyim
Gözlerim açıkta yalnızca
Yalnızca seni görebilmek için kullanıyorum onları da…
Zorundasın belki
Belki zorsun ; zorlanıyorsun..
Ve bu yüzden bitiriyorsun…
Köküne ulaştın kalbimin sök kopar da
Kurtulsun sendeki bu mülteci…
Varlığınla süslenmis bir yoklukta
Senin yokluğunda yok olmak istiyorum ,
Yalnızca sen , sen olduğun için istiyorum…
Ertele öyleyse !
Tüm hiçliğini ertele !
Ben de yok olurum böylece seninle…