Kış geliyor
Bir daha da açmaz güller
Tekil mutlulukların
Çoğul yalnızlıklarıdır elde kalan
Borç harç mutlulukla ne yaşanırsa
O kadar yaşadık
Ey ömrümün virgülü
Böyle mi bitecektin ha
Sen gittin
Türkülere sığmaz oldum
Dışım içime dar
Yelkensizim
Rüzgarlara çıktım
Kyılara vurdum
Caddeler yuttu beni
Ve başıboş hüzün sokağında
"Yüreğime söylediğim en doğru yalan oldun"
Başıboş sonu boş
Kar yağıyor
Bir daha da açmaz güller
Acıların darağacında
Gözyaşımı vurdular
İçimin seyir defterinden
Adını çaldılar
Şimdi ört kapılarımı
Dönüşlere biletsiz kalayım
Varsın geride kalsın
Kederli gözlerin kar yanığı saçların
Varsın yitirsin tılsımını hayat..
Kahraman Tazeoğlu
