Hoşgörü

Enginlere uzar görünmez ucu
Arzından arşına yoldur hoşgörü
Kalbine giydirir merhamet tacı
Kendini sevdiren kuldur hoşgörü

Fitne fesatların peşine gitmez
Sevgidir boyası leke kir tutmaz
Yardım sever iyiliği unutmaz
Düşeni kaldıran eldir hoşgörü

Edepten hayadan ayrılmaz izi
Tebessüm ettikçe hep güler yüzü
Ne mevsimi belli ne bahar yazı
Kışın çiçek açan daldır hoşgörü

Alemi seyranda ediyor huşu
Dilleri duada toprağı taşı
Hak deyince bulut döküyor yaşı
Gönüllerden coşan seldir hoşgörü

Mazlumu ezdirmez hakkını korur
Zalimi söz ile ok gibi vurur
Cömertliği bilir sözünde durur
Müşkülün haline dildir hoşgörü

Tuncayım dünyadan dersimi aldım
Sevgiyi saygıyı insanda buldum
Her gönül ile bir yoldaş oldum
Sevgiyi bilene güldür hoşgörü

Tuncay Akdeniz