Yüreğimin soğuk ikliminden sesleniyorum sana.
Yokluğun çekilmiyor.
Bir yaz güneşi gibi içimi ısıtan gülüşünü,
Yagmur altında ıslanmış bedenine,
kalbimi örtmeyi özledim.
Hayalde kurardık!
Sen ve ben diye başlayan,
biz diye biten hayaller.
Geceleri uykumu feda ettiğim,
sırf biz'siz yalnız kalmasın diye,
başında 3, 5 nöbeti tuttugum hayaller.
Elimi uzatır dokunamazdım!
Sahi hala dokunulmaz mısın?
Yoksa bir benmiydim rüyalarına bile gelmeye tenezzül etmediğin?
Suhey YAYLA
