Hazin Hazan

Bir bahçede olduğumuzu düşün;
Baharı yaşayamamış bir sevgi bahçesinde...
Sen dalından koparılmış bir gülsün;
Bense can çekişen bülbül, hazanın pençesinde

Bir yel esti, bahçemizi kavurdu
Bu hazin hazan, hem seni, hem beni yaraladı
Seni sararmış halinle savurdu;
Benim ciğerimi yaktı, bağrımı paraladı

Yine de gülümsün, sararsan bile
Hazan ayları ne yapsa, ne etse nafile
Benim sevdam yayılmış dilden dile
Gel, mutluluğu sarayım boynuna
Bu sevda tükenmeyecek;
Girsek de kara toprağın koynuna