Ölüm Korkusu
Bu çocuklar etten ve kandan olduklarý için Ýsa, ölüm gücüne sahip olaný, yani Ýblis`i, ölüm aracýlýðýyla etkisiz kýlmak üzere onlarla ayný insan yapýsýný aldý.
Bunu, ölüm korkusu yüzünden yaþamlarý boyunca köle olanlarýn hepsini özgür kýlmak için yaptý’ (Ýbraniler 2:14-15).
'Ey ölüm, zaferin nerede? Ey ölüm, dikenin nerede?
Ölümün dikeni günahtýr. Günah ise gücünü Kutsal Yasa`dan alýr.
Rabbimiz Ýsa Mesih aracýlýðýyla bizi zafere ulaþtýran Tanrý`ya þükürler olsun!’ (1.Korintlýler 15:55-57).
Doðamýz gereði, insanlar olarak birçok þeyden korkarýz. Örneðin insanlardan (bizimle ilgili düþüncelerinden, eleþtirilerinden), yoksulluktan, maddi güvensizliktenkorkarýz. Bazý insanlar yaþlýlýktan korkarlar. Bazýlarý da gelecekten, Þeytan’dan, cehennemden, Tanrý’dan ya da mezardan korkar.
Ölüm korkusu evrenseldir. Kendimiz için ya da sevdiklerimizi kaybetmekten korku duyarýz. Birçok kiþi ölümden deðil, ölümden önceki süreçten korkar. Huzur içinde, uykumda ölecek miyim? Yoksa yavaþ yavaþ, acýlar içinde hasta yataðýmda mý öleceðim? Bir tür iþkence odasýnda mý öleceðim ve buna nasýl tepki göstereceðim? Birçoðumuzun korkusu, nasýl öleceðim sorusudur.
Bu korku nereden geliyor? Bu sorunun pekçok yanýtý vardýr. Ölüm anýnda bizim için çok deðerli olan yaþamdan ayrýlýyoruz. Öbür tarafta ne olacaðýndan emin deðiliz. Bilinmeyenlerden korkuyoruz. Ölüm kaçýnýlmaz ve çarpýcýdýr. Bizim için deðerli ve sevilen her þeyden ayrýlmak zorunda kalýyoruz. Ölüm güvenliðimize ve çevremize yönelik bir saldýrýdýr.
Bazý insanlar yargýdan korkarlar. Yeterince baþarýlý olmadýklarýný düþünürler. Günahla ilgili suçluluk duygularýyla mücadele ederler. Yaptýklarýmýzýn ve yapmadýklarýmýzýn hesabýný vereceðimiz düþüncesi rahatýmýzý bozabilir. Ölümle yüzleþirken Tanrý’nýn önünde elimizin boþ olduðunu hissederiz.
Ölümün asýl dikeni günahtadýr. Günah Tanrý’dan kopuk bir yaþam demektir. Buna göre ölüm korkumuz, Tanrý’dan ayrýlma korkumuza baðlýdýr. Birçok kiþi Tanrý’dan ayrýlma korkusunu bilinçaltýnýn derinliklerine iter. Ölüm konusundan genellikle kaçýnýrýz, çünkü ölüm bizi bu korkumuzla yüzleþtirir ve günahlý durumumuza ýþýk tutar. Kurtuluþ gereksinimimizle yüz yüze gelmemizi saðlar. Buna raðmen, Tanrý’dan ve birbirimizden kopuk kaldýðýmýz halde iyi bir izlenim vermeye çalýþýrýz.
Tüm çaðlarýn en büyük paradokslarýndan biri Mesih’in çarmýh üzerinde can vererek ölümü altetmiþ olmasýdýr. Mesih’in ölümüyle baþkalarýnýn ölümü arasýndaki fark Mesih’in günahsýz olmasýdýr. Ýsa günahý kendi üzerine almýþ ve böylece onun dikenini çýkarmýþtýr. Mesih’in ölümü ve diriliþi, Þeytan’ýn artýk ölümün efendisi olmadýðýný gözler önüne sermiþtir. Ýsa günahýmýzýn bedelini ödemiþ ve böylece ölümü söküp atmýþtýr. Ýsa Mesih kurtuluþumuzun öncüsüdür. Bu gerçeðin arkasýndaki düþünce þudur: Ýsa yalnýzca izlememiz gereken mükemmel bir örnek býrakmakla kalmayýp kurtuluþ zeminimiz olmuþtur. Ölüm üzerindeki zafer (ve ölüm korkusunda kurtuluþ) yalnýzca Ýsa’yla mümkündür.
Yalnýzca Tanrý sýnýrsýzdýr. Birçok imanlý sýký çalýþarak, yýlmadan gayret göstererek hizmet eder, ama kendisine hizmet edilmesine gerek görmez. Ýnsanlarýn yardýmýný kabul etmekte güçlük çeker. Sýký çalýþarak ve yýlmadan gayret göstererek Tanrý’nýn beðenisini hak etmek için çabalar.
Zamanlarý geldiðinde sýnýrlarý hakkýnda ne yapacaklarýný bilmezler. Öleceklerini öðrendikleri zaman imanlarý sýnanmaya girer. Kendi iyi eylemleriyle deðil, Tanrý’nýn kayrasý ve sadakatiyle aklandýklarýný kavramak böylelerine büyük oranda yardýmcý olur. Ýmanla kurtuluþ aracýlýðýyla kurtuluþa kavuþuruz. Kayra, hak edilmeyen iyilik demektir. Eninde sonunda kendi sýnýrlarýmýza gelip dayanýrýz. Bunlarla uðraþmayý ne kadar erken öðrenirsek, o kadar iyi olur.
Ölüm korkusuyla savaþýrken, gördüklerimizle deðil, imanla yaþamayý öðrnmeliyiz. Göksel Babamýz için birazcýk iman bile yeterlidir. Tanrý kendisini bize Ýsa aracýlýðýyla tanýtýr. Ruhumuzla iletiþim kurar ve bizi gelecekteki unsurlarýn güvencesi olarak Kutsal Ruh’la doldurur.
kuþkuyla yaþamamýza gerek yoktur. Tanrý bizi ölüm korkusundan kurtarmak istiyor.
Herkesin günah iþlediðini unutmayalým. Tanrý bizi yedi kere yetmiþ kez baðýþlamaya ve dev suçluluðumuz almaya hazýrdýr
Ýtiraf edilmemiþ her günahý ýþýða getirebilir ve tövbeyle Tanrý’ya dönebiliriz.
'Günahlarýmýzý itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrý, günahlarýmýzý baðýþlayýp bizi her kötülükten arýndýracaktýr’.
Harika bir vaat! Geçmiþteki, dünkü ve bu sabahki günahlarýmýzýn baðýþlandýðýndan emin olabiliriz.
Ölüm korkusu ölümden bile büyük olabilir. Gördüðümüz gibi Kutsal Kitap ölümden açýk bir dille söz ediyor. Ölüm konusunda Kutsal Kitap’ýn bakýþ açýsýný öðrenmenin büyük yardýmý olacaktýr. Ölüm korkusuyla yüzleþmeliyiz. Bunu bastýrmak yararsýzdýr; eninde sonunda sýra bize gelecektir.
Mesih’in ölümün dikenini çýkarmýþ olduðunu, ölümün yenik düþmüþ bir düþman olduðunu kavrayarak ölüm korkusuyla mücadele edebiliriz. Mesih’e kurtarýcýmýz olarak iman edebiliriz. Günahlarýmýzý itiraf edebilir ve af dileyebiliriz. Günahlarýmýz ve sýnýrlarýmý arasýndaki farký öðrenebiliriz. Kutsal Ruh’u gökten bir güvence olarak alabilir ve böylece gökleri tadabiliriz. Tanrý’nýn yaþamýmýz için lütfunu kabul etmenin yolu imandan geçer.
Harika, ama ölüm korkusu hala imanlýlar olarak bizi etkilemeye devam ediyor. Neden? Joyce Landorf, ‘Yas Þarkýsý’ adlý kitabýnda bize yardýmcý olabilecek güzel bir örnek veriyor. Bu bayanýn kilise önderi olan Dr. Ted Cole, çýngýraklý yýlan tarafýndan sokulan bir çocuðun son anda nasýl ölümden kurtarýldýðýný anlatýyor. Çocuk bir vadide yürüyormuþ, babasý onu hastaneye yetiþtirmiþ.
‘Dr. Cole, çocuk kurtarýldýktan sonra birinin vadiye gittiðini varsaymamýzý istedi. Bu kiþi çocuðun bulunduðu yere gidip yýlaný bulsun. Sonra yýlanýn zehrini tümüyle boþaltsýn. Zehirsiz yýlaný çocuðun odasýna götürsün ve çocuða yýlaný orada beslemek ister mi diye sorsun. Çocuk elbette bunu istemez, çünkü yýlandan halen korkmaktadýr! Bir imanlý olarak Mesih’in ölüm dikenini çýkardýðýný ve ölümün bana sonsuzluða dek dokunmayacaðýný biliyorum. Ancak ölüm hala var. Ölüm hala korkunç derecede çirkin ve itici. Ölümü sevecen bir dost olarak hayal edemiyorum, göremiyorum ve kabullenemiyorum.
