Hangisi daha iyi bilemiyorum.Bir kadınla (fiziksel olarak, ahlakiaçıdan değil) gönül bağı kurmakmı yok sa adi yaratıklarla gününü gün etmek mi?Sonuçta "hep kendilerini böyle savunurlar ya" erkeklerin geninde madem ki bu var ne diye evlenip başka birinin canını yakarlar.Bence bu kendilerine olan güvensizlikleri ve karşısındaki insana yetememesi.Tanımadıkları ama fiziksel olarak hoşlandıklarını zannettikleri! yaratıkları şımartmak için ellerinden geleni yaparlar ama yanlarındaki insanı ne duruma düşüreceklerini düşünmeden tekmeleyip atarlar.Yazık bunlara bunlar duygusal özürlü yazık.Sanki uzun seneler aynı insanla yaşayıp aynı şeyleri hissetmek mümkünmü.Ama biz kadınlar böyle bir şeyi aklımıza getirmeyiz.Bence bu ahlaki yapı ve insanın çocuklarına duyduğu saygı ile ilgili.