Sen Ve Ben
Sen burada taş binalar arasında,
Ben orada dağların arasında…
Sen ekmeğini kazanırken yorgunsun,
Ben ekmeğini kazanamayanlarla yorgun.
Ayrı şeylere gülüyoruz belkide,
Ayrı dertlere ağlıyoruz.
Sen yitik bir şehirde,
Ben yitik umutlar peşinde.
Sen bir güzele içiyorsun meyhane köşelerinde,
Ben güzel olan her şeye içmek istiyorum.
İşte bu yüzden karşılaşamıyoruz bir yerde,
İşte bu yüzden kopuğuz birbirimizden.
Sen bir dükkandan satın alırken gülleri,
Ben güller yetiştiriyorum bahçemde.
Sen bilmediğin için özgür değilsin,
Ben bildiğim için…
Beklide senin bildiğini bilmiyorum ben
Beklide habersizce yaşıyorum ama
Sen yalnızca okuyorsun şiirleri,
Ben yazıyorum ben yaşıyorum.
İkimizinde öyküsü var,
Öykümüzün sonu çok ayrı...
Sen renklere koşarken mutlusun,
Ben renksizliğe renk katarken mutluyum.
Hatta bayramlarımızda benzemez birbirine,
Şenliklerimizde…
Sen bir bayram günü el öperken dolup taşıyorsun,
Ben el ele meydanlarda ama her gün.
Beklide bu yüzden hiç konuşmadık seninle
Birbirimiz hiç göremedik dokunamadık…
Ve sesimizi duymadık.
Beklide bu yüzden tanımıyoruz birbirimizi
Sen Avrupa
Ben Asya…
Sen taş kaldırımlarda yürürken düşüncelisin,
Ben çamurlara batarken düşünceli…
Caddeler senin şehirler senin,
Ben sokaklarda,
Ben köylerde gezmeyi severim.
Sen kitapların içinde kitapsız ve yalnız
Ben türkülerin içinde.
Ben sararmış sayfalar ararken yalnız
Hatta sen orda bir yağmurda ıslanırken öfkelisin,
Ben karlı yollarda neşeli ama üşürüm.
İşte bu yüzden birbirimizin adını bilmiyoruz.
Hiç buluşamıyoruz bir yerde…
İşte bu yüzden dost değiliz,
Düşman değiliz….
