Allahım…
İlk defa sana yazıyorum…
Yalnızlık, çaresizlik insanı sana yaklaştırırmış ya,
Belki de ilk defa bu kadar çaresiz, yalnız ve sana yakınım…
Sanki yedi kat gök aramızda değil… ve Allahım,
Sen bana sanki şah damarımdan daha da yakınsın…
Allahım…
Kendimi sana bu kadar yakın hissederken,
Hiç sesimi duymayacakmışsın gibi korkuyorum…
Sana layıkıyla iman etsem, hakkıyla kulluk etsem
Hiç korkmazdım Allahım… belki de korkum senden değil
Günahlarımdan kapkara olmuş kalbimi, senin nam-ı celalinle
Nasıl dolduracağımdandır…
Allahım…
Neden, senin varlığını bilip de, bizi devamlı gördüğünü
Her kelamımızı duyduğunu bile bile günah işliyoruz ki…
Neden hep aklımızda sen yerine senden başka her şeyi sokuyoruz ki…
Senin sevgine kalbimizin kapılarını kapatıp, fani şeyleri senden çok seviyoruz ki…
Allahım…
Çaresizim…
Ne olur, seni sevmek için, seni hakkıyla sevebilmek için,
Sana layıkıyla kulluk yapabilmek için feryat eden şu kalbimin sesini duy…
Kalbimin kapılarını sonuna kadar açabilmem için, bana güç ver…
Ve bir an olsun beni nefsimle baş başa bırakma Allahım…
Affet Allahım, affet…
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
