ATHENA
Zeus Merkür gezegeninin koruyucusu olan ve "danışman” olarak bilinen bilgelik ve us tanrıçası güzel Metis’e âşık olur ve O’nu kandırarak beraber olmayı başarır. Gaia bu ilişkiden hamile kalan Metis için büyük oğlu Zeus’a şöyle der: Metis’in ilk doğacak çocuğu kız olacak ancak, Titanlar Metis’e yaşama hakkı tanırsa zaman içinde Zeus’un yerini alabilecek bir erkek evlat verebilecektir. Bu yüzden onu yok etmelisin.
Ve efsaneye göre Baş Tanrı Zeus Metis'i yutmuş, yani kendi içine atmış ve onu kendisinin bir parçası yapmış. Akıllı ve Zeki Zeus Metis'i uzun süre kafasının içinde taşımış. Zeus bir gün Libya’daki Triton gölü kıyısında yürürken kuvvetli bir baş ağrısına yakalanır. Demir ve ateş tanrısı Hephaistos'u çağırır.
"Hephaistos" dedi. Başım çatlayacakmış gibi ağrıyor, artık dayanamıyorum. Alnıma hızla keskin baltanı vur. Korkma sen emrimi yerine getir, ben başıma ne geleceğinin biliyorum.
Hephaistos Baş Tanrıya karşı gelmeye cesaret edemedi ve baltasını Zeus'un alnına indirdi. O anda yarılan yerden zafer çığlıkları atan güzel bir kız çıktı ve dans etmeye başladı. Tepeden tırnağa kadar silahlı idi. Başında altın bir miğfer kıvılcımlar saçıyordu. Parlak bir zırh bütün vücudunu kaplamıştı. Elinde ise yepyeni bir mızrağı sallıyordu. Bu hali gören bütün ölmezler hayret ettiler, şaşırdılar. Güneş bile onu görüce ne yapacağını unuttu, atlarının dizginlerini çekti, arabasını göğün boşluğunda bekletti. Büyük Olympos dağı bu yeni Tanrıça'nın doğuşu ile sarsıldı. Toprak'tan müthiş bir gürültü çıktı. Denizler kabarmaya dalgalar coşmaya başladı.
ATHENA silahlarıyla birlikte Zeus'un başından çıkmıştır. Bu nedenle Zeus'un kişileşmiş aklı olarak da kabul edilir. Zeus'un kızları arasında en çok ATHENA 'yı sevdiği bu nedenle kalkanını ve öldürücü şimşeğini yalnız onun taşımasına izin verdiği söylenir.
İlk şiirlerde ve İlyada'da acımasız, katı yürekli duygusuz bir savaşçı olarak tanıtılır. Ancak İlyada'da ATHENA 'nın sakin ve kendinden emin gücü, savaş tanrısı Ares'in gücünden üstün tutulur. ATHENA doğru haklı savaşın tanrıçasıdır. Onun için Pallas ve Minerva sıfatları sıkça kullanılmıştır. Yunanca pallo kargı sallamak, atmak kökünden gelebileceği gibi bakire anlamına gelen bir kelimeyle de bağlantılı olabilir. ATHENA bilgelik tanrıçası olarak Pronoia (Temkinli, ihtiyatlı) sıfatına sahipti. Bu sıfatla tasvir edildiğinde simgesi baykuştur.
ATHENA tasvirlerinde genellikle baştan aşağı silahlıdır. Başında miğfer, sol elinde, Medusa başına sahip kalkan, göğsünde yine Medusa başlı zırh bulunur. Klasik dönem sanatçılarının en fazla dikkatini çeken tanrıçalardan biridir. Özellikle Phidias'a atfedilen çok sayıda kabartma ve heykelinin olduğu bilinir. ATHENA tasvirleri oldukça çeşitlidir. Bazen silahları ve giysilerinin yanı sıra sol elinde bir Nike figürü tutar. Bazı heykellerinde ise sol elinde bir mızrak vardır.
ATHENA ülkeyi saldırılardan koruyan bir tanrıçadır. Koruduğu kahramanlara savaşın hilelerini, siyasal beceriyi, doğru düşünüş ve görüşü öğretir. Güzel sanatları ve bilgeliği korur, kentlerin yaşamasını sağlar. Her şeyden önce de bir sanat kenti olan Atina'nın koruyucusudur. Atina Akropolis'i onun tapınımına ayrılmıştır. Başka kentlerde ATHENA 'yı koruyucu tanrıça olarak benimsemişlerdir. Bunlar arasında Troya'da bulunur.
ATHENA 'nın Yunan tanrıçaları arasında iyi vasıfları çoğunlukta olan bir tanrıçadır. Onun Hera'ya benzer düzenbaz ve kindar bir yönü vardır. Kendisine rakip olarak gördüğü Aphrodit ve Ares'e karşı çok acımasızdır. İlyada'da Zeus'un oynadığı rolü Odyssea'da ATHENA oynar. Odysseus ve ailesinin kaderi onun elindedir. Ancak burada İlyada'daki tutumunun aksine adaletin üstünlüğünü ister. Odysseus'a acır, bu yiğit adamın çabalarının boşa gitmesini önler, ona yardım eder.
Ölümlü bir kadın olan Medusa güzellikte ATHENA ile boy ölçüşmeye kalkışınca ATHENA Perseus'a emrederek kafasını kestirmiş, kalkanının üzerine takmıştır. Diğer bir olayı ise dokumacılıkta kendisiyle boy ölçüşmeye kalkışan Arakhne'yi bir örümceğe çevirerek sonsuza kadar lüzumsuz dokumalar ve örgüler yapmaya mahkûm etmiştir.
ATHENA kabalık ve her türlü zulümden iğrenirdi. Temiz kalpliydi. Adaletten hoşlanırdı. İyi ve akıllı insanların yardımına koşmak âdetiydi. Bir gün çok beğendiği, sevdiği cesur Tydeus çok uzun süren bir savaşta ağır yaralanmış ve yere düşmüştü. ATHENA Babası Zeus'a ona yardımcı olması, acıması için yalvardı. Babasından bu cesur savaşçıya ilaç götürmek onu ölümsüzler arasına katmak için izin istedi. Zeus bu istediğini kabul edince derhal yeryüzüne, savaş meydanına indi. Fakat Tydeus'in yakaladığı düşmanından korkunç bir biçimde intikam almakta olduğunu gördü. O, kendisine getirilen düşmanın kemiklerini kırıyor, kafasını eziyor, sonra bir barbar gibi kafatasının içinden çıkan beynini yiyordu. ATHENA bunu görünce ondan iğrendi. Yardımına koştuğu savaşçıya sırtını dönerek onu kendi kaderiyle baş başa bıraktı. Barbarca davranışıyla yardımı hak etmediğini göstermişti.
Zekâ tanrıçası ATHENA bazen yeryüzüne iner, savaşlara katılırdı. Yunanlılar Medya'lılara karşı savaştığında küçük ordularını ATHENA idare etmişti. Bu yüzden bir avuç insan, barbarların çok kalabalık ordusuna karşı büyük bir zafer kazanmıştı. ATHENA aynı zamanda şehirlerin bekçisi ve koruyucusuydu. Sevdiği şehirlerin kalelerinde, surlarında canla başla savaşırdı. Yalnız savaşları sevmezdi, barışları da severdi, barışın nimetlerini, medeni hayatın güzelliklerini, zafer kazanan kralların kalplerine sokardı. Bu yüzden medeniyetle ilgili her şeyin koruyucusu sayılırdı.
