Yalnızlığımı yalnızlaştırıyordum avuçlarıma kurduğum salıncakta,
Çevrede şahitlik eden bir kaç insan,
Bulutlar ağlamaklı,
Yerin üstü başı batmış,
Ufuk göğsüne aldığı bir yolculukla
Saklanmakta göz çukurlarımda.
Bense yol al'ıyorum,
O yüzden ceplerim bomboş...
Işıklar sönük,
Süt dökmüşe dönmüş korkularım,
Ölüyorum,
Öldükçe güzelleşiyorum.
Henüz ham'ım.
Güzelleştikçe oluyorum.
Yunus Bilal Uslu