Profesör konferans salonuna gelmiş. Ön sırada oturan bir seyis dışında başka
kimse yokmuş. Sunusunu aktarma konusunda bocalamış ve seyise sormuş:
-Buradaki tek kişi sizsiniz. Size göre konuşmalı mı, yoksa konuşmamalı
mıyım?"
Seyis cevap vermiş:
-"Hocam ben basit bir insanım, bu konulardan çok fazla anlamam. Fakat ahıra
gelseydim ve bütün atların kaçıp bir tanesinin kaldığını görseydim, yine de
onu beslerdim."
Bu sözlerden pek etkilenen Profesör konferansa başlamış. İki saatin üzerinde
konuşmuş durmuş. Konferanstan sonra kendini mutlu hissetmiş. Dinleyicisinin
de konferansın çok iyi olduğunu onaylayacağını düşünerek:
-"Konuşmayı nasıl buldun?" diye sormuş.
Seyis cevap vermiş: "Hocam sana daha önce basit bir adam olduğumu ve bu
konulardan pek anlamadığımı söylemiştim. Gene de eğer ahıra gelip biri
dışında tüm atların kaçtığını görseydim, onu beslerdim, ama elimdeki tüm
yemi ona verip hayvanı çatlatmazdım."
yasamak kucuk bir umut we insana duyulan sewgiden ibarettir..
