bir gün gittim…
geride yığınla soru işareti bırakarak
yanıtlamaya vaktim yoktu
geç kalmıştım hayata, uçtum kanatlarımı takarak.
bir gün gittim…
dönüp arkama bakmadım bile bir kez
nelerden vazgeçtiğimi görmek istemedim
istemedim kimseyi bir kez daha yıkmak
zaten ben gelmeyi de istemedim ki…
bir gün gittim…
hala kulaklarımda yankılanan; bir araba kapısı vuruşuyla çıktım o fotoğraftaki kareden
o kareki beni yıllarca kendimden uzağa iten.
bir gün gittim…
gitmeler hiç bitmeyecekti; bildim
bildim de, bilmemezlikten geldim
zaten ben gördüm de, görmemezlikten geldim.
bir gün gittim…
asırlar uzağa
uzaklar soğukmuş
üşüdükçe anladım düştüğümü tuzağa.
bir gün gittim…
hiç hesabım kalmadı artık kendimle
sen de dahil
herkesi affettim…
