Hoşgörü olmazsa, toplumsal ve insani ilişkilerimizi yürütmemiz mümkün değildir. Her nerede olursa olsun insani ilişkiler doğru veya yanlış gibi keskin ve katı değildir. Hoşgörülü olarak çevremizde bizden başka insanların da var olduğunu ve onlarında bizden farklı düşünebileceklerini kabullenmek lazım.

Şunu hiç unutmayalım; herhangi bir olayda hiç kimse yüzde 100 haklı veya haksız değildir. Mutlaka ikisinde de haklılık ve haksızlık payı vardır. Hoşgörülü olmazsak evde, yolda, araçta ve iş yerlerinde ilişkilerimizin doğru bir şekilde yürümesi mümkün olamaz. Toplumumuzda her zaman hoşgörüye ihtiyacımız vardır.

Toplumda ne kadar çok hoşgörü olursa o kadar az şiddet, ne kadar az hoşgörü olursa o kadar çok şiddet çok olur. Bunu hiç bir zaman unutmamalıyız

İnsanlar birbirlerini hoş görmezlerse kavgalar sürüp gider. Her iki tarafın dayatması ile hiç bir çözüm olmaz.

Hoşgörü, tahammül demek değildir. Sürekli olarak hoşgörülü olmayı nasihat etmek yerine niçin hoşgörülü olamadığımızı sorgulayan uzlaşmaya hazır bir topluma ihtiyacımız var

Toplumda Hoşgörülü olmazsa; ne ahlak ne saygı kalır ve bir gün yok olur gider