GİT... ME
pınarları kurumuş gözler
kederin resim çizdiği bakışlar
ve
dokunulsa kırılacak dallar gibi yüreklerin olduğu
yerlere gideceksin
oralarda
ölüm gibi yalnızlıkta
yarasaların kuşattığı gecelere
kara basanlar gelir
bölünür en tatlı yerinde uykular
kefen gibi sarılacaksın yalnızlığına... git... me
baharın gelmeyi unuttuğu sokaklarında
çığlıklar kol gezer
biliyorum oraları... git... me
avucunda saklamaya çalıştığın kar taneleri
ve çeşmeden eline değen
su damlası kadar gerçekten uzak
varlık yokluk arasında yaşanacak her şey... git... me
yediveren gülleri gibi
her yeni gün doğumunda
tomurcuklanmaya durur oralarda vedalar... git... me
şarkılar şiirler veda kokar
türküler ayrılık üzerine
adresler hep yok yerlere çıkar... git... me
bir dağ gibi çökecek yalnızlık yüreğine... git... me
Atila IŞIK
