Harfler belliydi..
Yan yana sıralanması gerekiyordu sadece…
Dilin tüm iyelik eklerini fırlatmıştı bir kenara..
... Hakkımda kendinle ilgili bir bilgin yoktu..
Dilin ise beni asla harflendirmedi..
Dilbilgisinden yoksun bir cümlendim kendine kurduğun..
Ve asla anlatırken beni kendine kullanmadın harfleri..
Noktalama işaretlerin oldum..
Üç noktadan ötesine geçemedim..
Ve hep bir soru işareti diye kaldım aklında..
Gölgen misali yanındayım!
