Bir Hirçin Mazi ve Ben
Bir sabah uyandim, hirçin rüzgarla,
Etrafimi sarmişken, bir derin hüzün...
Ve bir sari yaprak, düşmüş topraga,
Ugultusu duyuldu, o soguk güzün...
Karşimdaki ufka, şöyle bir baktim,
Sinmiş doganin, bu soluk yüzünde.
Yolumu bulmak için, işik aradim,
Ve bulamadim bile, sevda çölünde...
Uzun bir yol göründü, kalan zamana,
Boşa geçen yillara, yillara baktim...
Kisa zaman dilimi, bulanmiş kana,
Umutsuz yillarima, agladim yandim...
Siyahlar, beyazin dönüşen artigi,
Her şey taninmayacak, bir hal içinde...
Gene bu kavramlar, zamanin artigi,
Önceden kalma, birkaç an haricinde...
