ıstanbul gibisin..
ilk gülüşüm
ıstanbul gibisin..
masallar böyle mi sonlanır hep,sevgilim..
böyle kanatır mı
içlerde bir yeri,
sonsuza dek.
unuttum!
en sevdiğim şarkıyı
unuttum!
nerdeydi gökte,
benim yıldızım..
odam karanlık
gece içimde
gözlerin tütüyor gözümde
rüyalarıma akıyor hüznünün nehri
griye bulanmış o yeşil Nil
içimde gülüşü yaralı bir çocuk,
bir papatya ölüsü düşümde
ağlıyorum;
sana,bana
ve bu yarımkalmışlığa
gece şimdi gözlerimde
karanlık ölümcül bir veba gibi
tüm hücrelerimde.
ey unutuş!
al savur küllerimi
o zaman unuturum belki,seni
Nilbakışlım
Gülümser Gülüm,
Sevgilim!,.....