ölüme eş kıl beni..
işte kırdım tüm heykellerini hazlanışın..
acıya soyundum.
zafere bilendim..
kırdım umutlarıma hazırlanmış tabutları..
bir bir yaktım geçmişin bugüne kavuşan sarsak köprülerini..
bir ibadet esvabı edasıyla kuşandım sözü..
bilgeliğin insanı vakur kılan bülbül ötüşlü sabahlarına durdum..
ve soyundum sonra ırılçıplak
beni durağan kılan kaygılarımdan
adımlarımı yavaşlatan aidiyetlerden..
ve üstüme oturmayan kimlik markalı bu pardesüden..
hadi ver ellerini..
gülbakışlı hayat..
bir kahkaha at..
çıldırt benii.
en zirvelerde yaşanan bilge bir hayata..
gidip kurulalım o göklerdeki saltanatına erdemin..
ruhları asil,
adımları yeryüzünü titreten adamlara arkadaş kıl beni..
kıl ki..
içimdeki çekirdek hayata dursun..
kutlu erdemin sancağı dalgalansın..
hiç gidilmemiş yerlerde..
ki şarkı söylesin içimdeki kuşlar..
ki umutla baksın umutsuzlar..
ki göğersin o ümitvar ide..
haydi uzat elini gülbakışlı hayat..
götür ve ölüme eş kıl beni..
