Gece bana yansıtır hayalini, hayalin bende gece gibi.
Yine gece yansır bana, yine gecenin içinden ışık kırıntıları eşliğinde hayalin gelir çok uzaklardan. Ben seni çok özlemiştim zaten. Hep çerçeve içinde saklıydı yüzün hayalimde. Her yaprağını sakladım dökülen güllerin. Dökülen "sen" olma diye gönlümden.Vücudum sıtmaya tutulmuş gibi titrer, dudaklarımda suyun gideremeyeceği bir kuruluk. Gece bana yansıtır senin hayalini, ben geceye aşık. Geçen gün yine aynı sokaktan geçtim. Saat akşam saati, vakit akşam ve yer aynı yerdi. Yine köşe ve kaldırım... Derin derin seni teneffüs ettim kaldırım kenarında. Denize yansıyan gece, bulutlardan kaçan Ay, gözlerimi ıslatan yaşlar eşliğinde. Bana bakıp durdu insanlar. Bana gülüp durdular.
Gece bana yansıtır hayalini, hayalin bende gece gibi.
Bilmekteyim bu satırların çare olamayacağını derdime.
Bilmekteyim ahde vefanın geçerli bir alışkanlık olmadığını. Bilmekteyim benim evimdir gece.
Bilmekteyim yansımaktasın çok uzaklardan bana yine bu gece.
Ve gece bana yansıtır hayalini, bense geceye aşık SEN niyetine.
