Üstünkörü
TDK, Türk Dil Kurumu

sf.
1. İnceliklerine inmeden, özen göstermeden, gelişigüzel, baştan savma yapılan.

zf. (üstü'nkörü)
2.İnceliklerine inmeden, özen göstermeden, gelişigüzel, şöyle bir, baştan savma, eğreti, üstten:
“Fakat bu işi bilinçli olarak üstünkörü yapmış, yaraların tam kapanmamasına dikkat etmişti.” -İ. O. Anar.