Arkadaşlar,

Bir kız var(hadi ya!). Gerçekten.

Ben bu kızı 2,5 senedir seviyorum. O da bunu ilk baştan bu yana biliyor (Arkadaşlardan duyum gitmiş.). Ama son bir kaç aya kadar onun beni sevmediğini sanıp kederimden ölüyordum. Hatta en yakın arkadaşımdan bile kıskanıyordum. Hep ona yakın olmak için bir şeyler yaptım. Neredeyse her teneffüs en yakın arkadaşıyla sohbeti açıp, onu güldürüyordum. Bazen bana yakın davranıyordu. Eve gidince mutlu oluyordum. Ama bir kaç dakika onu düşündükten sonra "Onun beni sevmediğini" kendime inandırarak, kederimden ölüyordum.

(Hatta bir ara arkadaşımla arası bayağı iyi olunca arkadaşımla talihsiz bir konuşma bile yaptım. Kendimden utanıyorum.)

Son zamanlarda onu sevdiğimi bariz bir şekilde belli ediyordum (Aaa ne kadar ortak yönümüz var filan). Arkadaşı da bana imalı imalı bakıyordu.

(Hep en yakın arkadaşıyla oturur. Ama laboratuvarda oturmuyor.)

Laboratuvarda arkadaşıyla arka arkaya oturuyoruz. Aramız iyidir. Bana onun da beni sevdiğini ima etti. Ben de "Ben insanı gözünden tanırım. Kimi sevdiğini biliyorum." filan deyince "Sen onu benden iyi tanıyamazsın." filan dedi. Ben yine de inanmadım.

Sonra bir gezi oldu. O katılmadı. Arkadaşı katıldı. Arkadaşıyla konuştuk. Baştan beri her şeyi anlattı. Beni sevdiğini filan. Haliyle çok mutlu oldum. Eve geldim. Hayaller... Hayaller...

Ama bir kaç gün önce arkadaşı "derslerinden dolayı beni unutmaya çalıştığını" söyledi. Çok üzülüyorum. Kendimi unutturmamak için ne yapmalıyım?

Bir iki kere denedim. Trip atayım filan. Olmuyor. Tutamıyorum kendimi. Yine konuşmaya başlıyorum. Bir de suskun bir kız hiç konuşmuyor.

(Yanlış anlamayın o, benim "onun beni sevdiğini bildiğimi" bilmiyor.)

Yardımlarınızı bekliyorum. Bu kıza bundan sonra nasıl davranmalıyım?

Şimdiden teşekkürler.