Şiir Nehri -1- [Arşiv]

BİR KIZIN HİKAYESİ

Bu mavi limanda oturmuş gemiler bekliyorum.
Kimi yorgun, kara bir şilepten
Kimi, martı kanadı gibi ak bir gemiden
Sanıyorum, gülerek karşıma sen çıkacaksın.
Bu yüzden,
Kaç yolcunun boynuna atıldım “sensin” diye,
Işıklı, kalın bakışlarını gördüm onlarda.
Soluk başını,
Suskun, anlamlı yüzünü,
Uzun parmaklı katı ellerini.
Ama yok...
Onlar sen değilmişler,
Hepsi bencil, çıkarcı, hepsi yüreksizmişler.
Her biri bir dönemeçte beni sensiz bıraktı.
Hani duymasam, hani inanmasam sana
Yüreğim bu aldanışlarda tuz buz parçalanacaktı.
Biliyorum...
Şu koca yeryüzünde bir sen sevebilirsin beni
Sen anlarsın karanlığımdan.
Sen bilirsin sevildim mi tok kedi gibi şımardığımı, hayınlaştığımı.
Umursamaz görünürken kıskançlıktan geberdiğimi
Yalnız sen bilirsin.
Tembelsem, suskunsam,
İnceden inceden sözlerle dokunuyorsam sana
Dudaklarımda alev varken “hayır” diyorsam
Bir sen bilirsin de bunları, içinden “beni seviyor” dersin.
Sonra saçlarımdan öpüp pencereden sokağı seyredersin.
İşte bana adanmış insan,
İşte bana adanmış dünya,
Seni her gemiden bunun için bekliyorum ya...
Bahar gelmiyor mu, çiçeğe durmuyor mu ağaçlar,
Güneş esmerliğimi öpmüyor mu...
Ah şu Nisan almıyor mu aklımı başımdan,
Şu doğduğum ay Mayıs beni yeşil yeşil çıldırtmıyor mu,
Anlatamam...
Haziranda her şey durulmuş, her şey sütliman.
Ama harabım, bitkinim, yoksulum senden yana.
Caddelerde kirli gölge gibi dolaşıyorum.
Bütün günler, bütün geceler kendimi yenmeye uğraşıyorum.
Ama olsun...
Belki bir limandasın, gemi bulamıyorsun,
Belki bin parçasın sen de benim gibi,
Belki uzak bir kıyıda, bir bankın üstünde
Boş limana bakıp ağlayarak oturuyorsun.
Üzülme... Ne olur iyi bak kendine...
Vapur dumanlarında -herhal- kirlendim biraz,
Rıhtımlarda -herhal- eskidim.
Ama kimse çalamadı buramdan seni,
Kimse burama ilişemedi.
Şu rezil insan kırıntıları bin kılığa girip beni aldatsalar da
İçimde işte bembeyazım, işte yepyeniyim.
Ne olur kendine iyi bak...
Bir gün seni bana getirecek vapur mutlaka limana girmiş olacak.
Hem bütün gemiler batmış, köprüler yıkılmışsa bile
Ağlama sakın...
İşte söz, işte kendimi koyuyorum ortaya,
Her bahar, bütün rıhtımlarda,
-Gelmemiş, belki de hiç gelmeyecek sevgilim
Seni bekleyeceğim...

MsXLabs Üye Girişi