Orta Terim
TDK, Türk Dil Kurumu

1.a. man.İki öncülü içine alan terim.
2.(Tasımda) Büyük terimle küçük terim (öncüller) arasında bağlantı kuran aracı terim; bunun sonucu olarak iki öncülde de bulunan, ama sonuç önermesinde bulunmayan terim: İnsan ölümlüdür. Sokrates insandır. Öyleyse Sokrates ölümlüdür. İnsan, orta terimdir. M ile gösterilir.