Hazcılık

İnsan yaşamında hazlara, özellikle de ahlâkî değer taşıyan yüce hazlara belirleyici bir anlam veren ve acılardan kaçmayı öneren öğreti; hedonizm. Kirene Okulu'nun kurucusu Aristippos, hazcılığın kurucusu sayılır. Aristippos, erdemin bilgiden gelmediğini, mutluluğun hazlarda ya da hazları aramakta olduğunu bildiriyordu. Ona göre erdem, hazzı aramakla elde edilecek bir şeydi, özgürlük de hazları karşılamakta ortaya çıkıyordu. Buna göre iyinin ölçüsü haz, kötünün ölçüsü acıydı; ya da haz iyi, acı kötüydü. Hazcılığın, Epikür'de daha köklü bir anlamı vardır. Epikür'de de hazza yöneliş birinci planda önem kazanır. Epikür'ün Aristippos'tan ayrıldığı nokta, bedensel ya da anlık hazların yerine yüce hazları koymaktır. ona göre bedensel hazlar bizi dış dünyaya bağımlı kılar ve tutsaklaştırır. Gerçek haz, dinginlik içinde elde edilen dengeli hazdır. Bu dengelilik de, bize felsefenin sağlayabileceği bir durumdur.

MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi