Heinrich Heine

(1797 Düsseldorf-1856 Paris), Alman şairi ve yazarı. Bir Yahudi ailesindendir. Bonn ve Göttingen üniversitelerinde hukuk okudu. Almanya'dayken Berlin ve Hamburg'da oturdu. Çağının yaygın edebiyat akımı romantizmin etkisinde yazmaya başladı. Dünya görüşü, Hegel'in felsefesiyle biçimlendi. Okumasını sağlayan amcası onun tüccar olmasını istiyordu. Fakat o edebiyatı seçti ve daha öğrenciliğinde yazmaya başladı. Hamburg'da kuzeni Therese'ye âşık oldu, onunla evlenmek istedi (1823). Karşılık bulamayınca büyük acılara düştü. Gençlik şiirlerinde bu olayın derin izleri görülür. Siyasal görüşleri de liberalizmin etkisindeydi. Bu nedenle ülkesinde baskılara uğradı, kitapları ve yazıları yasaklandı. Alman sansürüne dayanamayan Heine, 1830 Devrimi'nden sonra Fransa'ya giderek Paris'e yerleşti. Heine coşumculuk ile gerçekçilik arasındaki geçiş döneminin en önemli Alman şairidir. Şiir zevkinin oluşmasında halk şiirinin büyük yeri vardır. Halk şiirinin deyiş ve uyumu Heine'in şiirlerinde açıkça yansır. Şiirlerindeki ustalık düzyazılarında da görülür. Romantik duygu coşkunluğu, siyasal ve felsefî düşünce yoğunluğu, alay ve yergilerindeki keskinlik, nüktelerindeki incelik, yapıtlarını oluşturan başlıca ögelerdir. Şiir kitaplarından başlıcaları; "Das Buch der Lieder" (Şarkılar Kitabı, 1827), "Neue Gedichte" (Yeni Şiirler, 1844), "Romanzero" (1851), Düzyazı yapıtlarının en ünlüsüyse "Reisebilder"dir (Gezi Tabloları 1826-1831, dört cilt). Yaşamının sonuna doğru yakın dostluk kurduğu Karl Marx'ın etkisinde yazdığı "Zeitgedichte" (Çağın Şiirleri), Marksist dünya görüşünü yansıtır. Hasta yatağında yazdığı vasiyetnamesi (1851) aynı zamanda siyasal bir belgedir.

MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi