Ölümün yası-dır şiir
Sen duymadan okurlar
Yama gibi sırtında durduğumuz dünyanın
Muştusunda kanatlarını kırmış kelebek
Soluğunda rüzgar
Ardından susturdular.
Mevsimler rengini çalmış
Tırpan yemiş hallerin esiri us
Pörsümüş gözlerinden akan
Okyanuslarda daha büyük dalgaların nedeni.
Bu yağmur taşkın sellerin sebebi
Cıkaramla beynim arasında mekik dokur -sus
Gündüzümün farkı ne gecemden
Yıldızlara perde çektim oysa ben.
Zindanlar çığlık sesimde boğulur
Ölümün yası-dır şiir
En tepedeki yıldıza çelik bıçak saplanır
Soluğun söze karışmış… hem fikir