Abdülhak Şinasi Hisar

(1883 İstanbul - 1963 İstanbul), romancı. Ortaöğrenimini Galatasaray Lisesi'nde tamamladı (1905). Paris'te Siyasal Bilgiler Okulu'nda okudu. Dönüşünde (1908) bir Fransız şirketindeki memurluğundan sonra Kozlu, Kilimli, Kandilli madenlerini işleten Stines şirketinde Osmanlı Hükümeti'nin genel kâtipliğini yaptı (1913-1920). Kısa süre Reji İdaresi'nde çalıştı (1924-1925). Balkan Birliği Cemiyeti'nde umumi kâtiplik görevinde bulundu (1928-1931). Dışişleri Bakanlığı'nda müşavirlik yaptı (1931-1945). Hastalığı nedeniyle İstanbul'a yerleşti. İlkin, Dergâh, Yarın, İleri, Medeniyet dergi ve gazetelerinde yayımladığı (1921) eleştiri yazılarıyla tanındı. Varlık'ta çıkan (1923-1943) anılarında, mütarekeden sonraki kuşağın genellikle kaçındığı, eski düzyazı tekniklerinden yararlanarak "mensur şiir" ögelerini taşıyan bir üslup kurma özleminde göründü. Yapıtları: "Fahim Bey ve Biz" (roman, 1941), "Boğaziçi Mehtapları" (1943), "Çamlıcadaki Eniştemiz" (roman, 1944), "Ali Nazmi Beyin Alafrangalığı ve Şeyhliği" (roman, 1952), "Boğaziçi Yalıları" (hatıralar, 1954), "Aşk İmiş Her Ne Var Âlemde" (seçilmiş mısra ve beyitler, 1955), "Geçmiş Zaman Köşkleri" (hatıralar, 1958), "İstanbul ve Pierre Loti" (hatıralar, 1958), "Yahya Kemal'e Veda" (hatıralar, 1959), "Ahmet Haşim, Şiiri ve Hayatı" (1963).

MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi