Biz seninle paralel yollarda, hiç karşılaşmasakda,dokundurduk parmak uçlarımızı..
Parmak uçlarımızda yanlızlığın hep tuzlu tadı...
Yanlızlıklarımız usulca dokunduğunda bir garip '' biz '' olurdu,bizden başkasının olmadığı..
Kulaağımda fısıltılar,soluğundan yakın..
Dudakların hep uzakta..
Gözlerin hep gözlerimde,kim engel olabilir bakışmaların buluşmasına?
Biz beynimizle yüreğimizin ortayerinde mantık ve duygunun itiştiği yerde,biliyorsun birbirimizden bile çok sevişmektende öte sevmeyi sevdik....
Ve seninle sonsuzluğu seçtik........

nesrin turhan