Atilla İlhan

(1925 Menemen),
Şair, yazar.

İzmir Atatürk Lisesi'nde okurken Ceza Yasası'nın 141. maddesine aykırı eylemde bulunma savıyla tutuklandığı için okuldan ihraç edildi (1941). Danıştay'da açılan dava sonunda yeniden öğrenim hakkını kazanarak (1944) Işık Lisesi'ne girdi. Bir süre Hukuk Fakültesi'nde okudu (1946-1949). Askerliğinden önce ve sonra üç kez gittiği (1949), (1951-1952), (1962-1965) Paris'te altı yıl yaşadı. Uzun süre Ali Kaptanoğlu takma adıyla senaryo yazarlığı yaptı.

Demokrat İzmir gazetesi genel yayın müdürüyken bu gazetenin başyazılarını yazdı. Bir süre Bilgi Yayınevi'nde danışman olarak çalıştı (1973-1979). Dünya gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. İlk deneylerini Yeni Edebiyat (ilk şiiri 1941), İstanbul (Nevin Yıldız takma adıyla), Yücel (Beteroğlu takma adıyla), Gün dergilerinde (1944-1946) yayımlanan İlhan, CHP Şiir Yarışması'nda ikincilik kazanınca (1946) yeni edebiyatın ünlü kalemleri arasına girdi. Daha sonra Genç Nesil, Adım Adım, Fikirler, Varlık, Aile (1946-1948), Yirminci Asır, Seçilmiş Hikâyeler, Kaynak, Ufuklar, Mavi, Yeditepe, Dost, Yelken, Ataç, Yön, Cumhuriyet, Varlık, Milliyet-Sanat dergi ve gazetelerinde yayımladığı şiir ve eleştiri yazılarıyla dönemin aralıksız yazan edebiyat adamlarından biri oldu. 1946-1950 yıllarında, Nâzım Hikmet estetiğine yakın dize kuruluşları içinde halk şiiri kaynaklarından yararlanarak yeni bileşimler kurdu.

Özellikle "Sisler Bulvarı"ndan (1954) sonra kendisinden önce edebiyatımızda rastlanmayan konulara açıldı. "Zengin imgeler", "taşkın duyarlıklar", "egzotik tasvirler" ile "şiirden lirizmi kovan Garip akımına karşı", Türk şiir tarihinde kendine özgü bir çizgi keserek birçok şairi peşinden sürükledi. Yakın tarihimizin gelişim çizgisini izlediği romanlarında, çağdaşlaşma sürecine özgü sorunları yaşayan okumuş kişileri tipleştirmeye çalıştı.

Yapıtları: "Duvar" (şiirler, 1948), "Sokaktaki Adam" (1953), "Sisler Bulvarı" (şiirler, 1954), "Yağmur Kaçağı" (şiirler, 1955), "Zenciler Birbirine Benzemez" (roman, 1957), "Abbas Yolcu" (gezi notları, 1959), "Ben Sana Mecburum" (şiirler, 1960), "Belâ Çiçeği" (şiirler, 1962), "Kurtlar Sofrası" (roman, 1963-1964), "Yasak Sevişmek" (şiirler, 1968), "Hangi Sol" (inceleme, 1971), "Hangi Batı" (anılar, 1972), "Bıçağın Ucu" (roman, 1973), "Tutuklunun Günlüğü" (şiirler, 1973), "Sırtlan Payı" (roman, 1974), "Faşizmin Ayak Sesleri" (yazılar, 1975), "Hangi Seks" (yazılar, 1976), "Yaraya Tuz Basmak" (roman, 1978), "Hangi Sağ" (yazılar, 1980), "Fena Hâlde Leman" (roman, 1980), "Hangi Atatürk" (1981), "Gerçekçilik Savaşı" (eleştiriler, 1981), "Dersaadette Sabah Ezanları" (roman, 1981), "Batının Deli Gömleği" (yazılar, 1982), "Elde Var Hüzün" (şiirler, 1982), "İkinci Yeni Savaşı" (1983), "Haco Hanım Vay" (roman, 1984), "Sağım Solum Sobe" (1985), "Yanlış Kadınlar Yanlış Erkekler" (1985), "Ulusal Kültür Savaşı" (1986), "Korkunun Krallığı" (şiir, 1987), "O Karanlıkta Biz" (şiir, 1987), "Sosyalizm Asıl Şimdi" (deneme, 1991), "Aydınlar Savaşı" (deneme, 1991), "Hangi Edebiyat" (deneme, 1993).