Estetik
Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & MsXLabs.org & Vikipedi

Sanat yapıtlarında güzelliği oluşturan nitelikleri araştırıp inceleyen bilgi dalı. Genelde güzelin bilimi olarak nitelenir. Buna göre yalnız sanattaki güzeli, sanat felsefesini değil, doğasal güzelliği de kapsar. Güzelin tanımı ve niteliği ise Platon ve Aristoteles'ten başlayarak farklılık taşımıştır. Çağdaş estetikçilere göre güzeli ya da sanat yapıtının güzelliğini oluşturan, sanatçının bakış açısı, anlattığı nesneyi dile getiriş biçimidir. Bu ise güzel ya da çirkin, insanın dışında ama insanla birlikte var olan gerçekliğin sanatsal gerçekliğe dönüştürülmesi, estetik güzelliğin yaratılması demektir.

Estetik, değer teorisi ya da aksiyoloji adı verilen felsefenin bir dalıdır. Duygu ve beğeninin yargılanması olarak da geçen duyusal-duygusal değerleri inceler. Sanat felsefesi ile yakından ilişkilidir.
Güzel olan ve güzellik hakkında ya da güzelllik değeri ve güzellik yargısı felsefe tarihinde her zaman değerlendirmeler söz konusudur. Bu bağlamda hemen her felsefe eğiliminin epistemoloji, mantık ve etik bölümleri olması gibi genelde açık ya da örtük olarak estetik bir bölümü de olduğu söylenebilir.

Etimoloji
Terimi 1750 yılında ilk ortaya atan Alman düşünür Alexander Gottlieb Baumgarten'in tanımladığı şekliyle estetik, duyusal bilginin bilimidir; konusu da duyusal yetkinliktir. Gerçekleştirmek istediği, güzel üstünde düşünme sanatıdır. Estetik kavramı güzel olanı aramak,duyumsamak şeklinde açıklanır.
Baumgarten'dan önce, estetiği bir felsefe kolu olarak biçimlendiren önemli düşünürlerin başında Alman filozof Immanuel Kant gelmektedir. Estetik sözcüğü, Grekçe aisthesis ya da aisthanesthai sözünden gelir. Aisthesis sözcüğü; duyum, duygu, algılamak, duyular anlamına gelmektedir