düşüncelerimde bile
kalkıp sana kaçsam dediğim zaman
bir bakıyorum
kapılarımı tutmuş nöbetçiler
bir bakıyorum
pencerelerime demirler çakılıyor
nereme saklamaya çalışsam seni
gözlerime bakan
gözlerimde seni görüyor!
ağır toplarla dövüyorlar sanki beynimi
mayınlar patlamakta yüreğimde
her tarafım dikenli tel
ne kaçabiliyor içimdeki ben benden
ne içerime girebiliyor dışarımdaki ben
yağmur mu yağıyor?kar mı?
farkında bile değilim
resmini çiziyor her gece
buruşturduğum çarşaflara terim
bu uykusuz gecelerde
aylardan kaç-günlerden neresidir?
bir anlatabilseydim sana
bir anlatabilseydim
sensizlik nasıl bir şeydir?
Sevdigim yoklugun sigmiyor gecelere
Gözüm hic birseyi görmüyor
Hersey sen oluyor icimde
Hava sen oluyor gök sen oluyor
Böyle boyun bükmek karanligin koynunda, hayallerimdeki sana sarilip,
Basimi omzuna yaslayip sabahlara kadar aglamak zoruma gidiyor
Kirpiklerim islak ,yanaklarim islak,dudaklarimda yakarislar
Gel be birtanem caliver ansizin kapimi
Karanliklarim dagilsin
Nehirlerim cossun yeniden
Umutlarim günese dönsün yüzünü
Artik sensizlige gücüm yetmiyor
Darmadagin oluyorum
Volkanlar kayniyor yüregimde
Lavlari eritiyor hücrelerimi
Her saat her dakika her an
Milyarlarca kez yeniden yaniyorum
Yorgun düsüyorum
Soluyor tenimin rengi
Dudaklarim kuruyor safaga dogru
Tarigi göremiyorum
Ve her sabaha bir ceset birakiyorum kendimden
Ah be birtanem
Sensizlik en bitimsiz ölüm
Dön gel ne olursun
Sensiz yasamiyorum
Son düzenleyen arwen; 25 Ekim 2006 02:04
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
