Mersin:
Özellikleri: Mayıs-haziran ayları arasında, beyaz renkli çiçekler açan bitki, Mersingiller familyasındandır. 2-5 metre boyunda bir ağaççık olan bitki, daima yeşil kalır. Yaprakları deri gibi serttir. Çiçekleri beyaz, kokusu güzeldir. 100 kadar türü vardır. Doğası ikinci derecede soğuk ve kurudur. Türkiye'de Karadeniz, Ege ve Akdeniz Bölgelerinde yetişir. Bitkinin çiçekleri uzun saplı olup, tek olarak her bir yaprağın koltuğunda bulunur. Meyveleri nohut büyüklüğünde, morumsu siyah renkte ve çok tohumludur. Taze yapraklarından, su buharı distilasyonu ile ''mersin esansı'' elde edilir. Bu esans renksiz, akıcı, özel kokulu ve yakıcı lezzetlidir. Takriben 100 kg yapraktan 300 gr esans elde edilir. Gıda ve parfümeri sanayiden kullanılan önemli bir maddedir.
Önerilen Hastalıklar: Kabızlığı giderir. Mikrop öldürücü, iştah açıcı, kan dindirici ve yara iyileştirici olarak kullanılır. Antiseptik özelliği vardır. Şeker hastalığına şifadır. (Günde 10 damla kullanılır.) Panzehir özelliği etkilidir. Öksürüğe fayda verir,balgamın atılmasını kolaylaştırır. Mideyi güçlendirir. Yaprağı kaynatılıp saçlar yıkanırsa, saçlar daha çabuk uzar ve siyahlaşır. Bedeni güçlendirir. Küçük çocukların öksürüğüne ve nefes darlığına çok faydalıdır. Kanlı ishallerde ve midenin güçlendirilmesinde kullanılır.
Kullanım Şekli ve Dozu: Yaprakları kaynatılarak suyu kullanılır.
Yan Etkileri: Bilinen bir yan etkisi yoktur
