(1760 Paris-1825 Paris), Fransız filozof ve ekonomist. Saint-Simon dükünün küçük kuzenidir. 1777'de orduya girdi. İngilizlere karşı çarpışmak üzere gönderilen Fransız kuvvetinde subay olarak Amerikan Bağımsızlık Savaşı'na katıldı. Bu olay onu toplumsal sorunlarla ilgilenmeye itti. Fransız Devrimi ise bu ilgiyi geliştirdi. Servetini gezi ve çalışmalarına harcayan Saint-Simon 1800'lerde yoksul düştü ve ölünceye dek yoksulluk içinde yaşadı. Felsefesi, idealist ve metafizik unsurlar taşıyan bir toplumculuk (ütopyacı sosyalizm) biçiminde tanımlanabilecek olan Saint-Simon, sınıf mücadelesinin, toplumsal evrimin itici gücü olduğunu ve sınıf farklarının da özel mülkiyetten doğduğunu ileri sürdü. Geleceğin sanayi toplumunun nasıl kurulacağı üstüne ilginç ama hayalci düşünceleri vardı. Yeni-Platoncu bir seçkinler yönetimi anlayışıyla toplumun "endüstriyeller" dediği işverenler, tacirler, bankerlerle birlikte işçileri de kapsayan karma bir sınıf tarafından yönetilmesini istiyordu. Hristiyanlığın yoksulluk felsefesi, ahlâk anlayışının temelini oluşturuyordu. Buna "yeni-Hristiyanlık" adını verdi. Kişilerin üretimden, katkısı oranında pay alması ilkesini önerdi. Görüşüne göre bu dağıtımı "organizatör otorite" olan devlet yapmalıydı. Düşüncelerinin ve önerilerinin çoğu zaman bilimsellikten uzak olmasına karşın, Saint-Simon'un görüşleri başta yanında çalışan Auguste Comte olmak üzere pek çok çağdaşını etkilemiş, kendisinden sonra gelen bütün sosyalistleri ilgilendirmiştir.

Başlıca yapıtları:

• "De la Réorganisation de la Société Européenne" (Avrupa Toplumunun Yeniden Örgütlenmesi, 1814)
• "L'İndustrie" (Endüstri, 1816-1818),
• "Le Politique" (Politika, 1819),
• "L'Organisateur" (Organizatör, 1920).