Saksafon (Saksofon)
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
Ağzı klarnete, gövdesindeki anahtar takımı obuaya benzeyen nefesli bir çalgı. Saksofona benzeyen ilk çalgıyı 1807'de saatçi Desfon Tenelles yaptı. Adolphe Sax bu çalgıyı geliştirerek saksofonu buldu. Saksofon ailesi 7 çalgıdan oluşur: Sopranino, soprano, alto, tenor, bariton, bas ve kontrbas. Bu saksofonlardan her birinin ses genişliği iki oktav ve bir dörtlüyü kapsar. Saksofon önceleri bando ve caz topluluklarında kullanılırdı. Günümüzde senfoni orkestralarında da kullanılır.
Tek kamışlı bir tür nefesli saz. Saksafon dil sesli nefesli çalgılardan biridir. Yapısında, klârnetin tek dilli ağızlığı, metal bir gövde, obuanın kıvrık bölümüne benzeyen bir bölümü bulunur. Çoğu saksafonun alt kısmı eğiktir. Çok azı düzdür ve klârnete benzer. Saksafonun üzerinde 12 tuş ve delik bulunur. 6 çiviye basıp bırakılarak, gruplar hâlinde açılıp kapatılarak farklı ses tonları elde edilir. Aletin üzerinde, normal sesinin bir oktav altında ya da üstünde ses çıkartmaya yardımcı olan fazladan iki delik vardır. En çok kullanılan saksofon türleri olan, soprano, alto ve tenor saksofonun 2,5 oktavlık bir ses genişliği vardır. İlk kez 1840 yılında Adolph Sax adında Fransız bir imalâtçı tarafından icat edildi. İlk olarak da 1844′te senfoni orkestralarında kullanılmaya başlandı.