Karanlığını böl
Geç saatlerinde gecenin
Tenhalara atıl bulmak için beni
Sus! Bağırma sakın!
Giz olmalı gelişin...
Fısıldasan adımı duyarım
Koş en koyusuna doğru
Dipsiz karanlıkların
Beyazı olmayan bir dünyada
Perişanım
Ayaklarım prangada
Günahı boynumda yılların
Aşinasıyım çok evvelden
Bu ayrılıkların
Gel hayat dediğim
Görkemli zindanıma
Usandım gayrı
Yokluğun tak etti canıma
Gel, aydınlıkları da
Peşinde getir
Korkum yok güzelim
Elinden olsun yeter ki ölümüm...
