gündemden uzak kalmamak adına, genel kültürün en alt düzeyi olarak kabul edilen günlük gazete okuma alışkanlığı, yetişkin olma zamanından itibaren okullarda, büyüklerin bulunduğu ortamlarda, kitabın çabuk alışılamayan ama gazetenin çekici arka kapaklarının da okuma alışkanlığına getirisi nedeniyle, şiddetle tavsiye edilen bir alışkanlık.

her gün çıkan bir gazete, günlük önemli, ekonomik, siyasi ve sosyal ortamlara dair haberlerin yanı sıra, toplumsal kabahatlerin, yüz kızartıcı suçların afişe edildiği dedikodunun haberle eşitlendiği, ama merak duygusunu tamamiyle tahrik ve tatmin edici üslubuyla kendini okutturan samanlı, mürekkebi elinizde leke bırakan ve gerekli bilgilerle birlikte evinize gereksiz bilgilerin de girmesine neden olmuş kağıtlar bütünü demek..

okuma alışkanlığı gelişsin diye belki, belki sosyal yaşamla bağ kopmasın diye, belki biraz bilgi birikimi oluştursun diye beynimizde, belki kelime haznesi gelişsin diye, belkileri toplum kriterlerinin ayarladığı, ekonomik imkanları az olanın özellikle uzak kalmadığı ve orta sınıflı kabul edilen ailelerin ihtiyaç olarak gördükleri ve elitin, ihtiyaç olarak görmeleri gerektiği fikrini kendilerinden olmayan her kişiye dikte ettikleri bir alışkanlık ve de...

gel gör ki; gazete köşelerini takip ediyor olmamıza ve okunmasının en azından okuma alışkanlığına ve disiplinine katkısı olduğuna inanan gruptan olmamıza karşın; nietzsche'nin şu sözü derinden yaralamıştır okuduğumda beni; "günlük gazete okuyan zavallılara acıyorum!"gazete okuduğumuz için mi zavallıyız? gazete okumayı kabul ettiğimiz için mi? gazete okumak dayatma olduğu için mi?

bir de şu vardı sanki;heidegger akıllı bir adam.. "her sabah bir ibadet gibi, gazete okuma görevini yerine getiren zihinler, hakikatle değil perdesiyle örtülmekte lüzumsuzluğun".. haklı olduklarına inancımızı artıracak bir dolu gelişmeye şahit olduğumuz modern çağda, haksız olmak için daha fazla dikkat etmeli zihnimizi yorduklarımıza.