Şiir Nehri -1- [Arşiv]

ŞAİRİN ELLERİ

Gittikçe cesedime benziyorum,
Karanlık metruk ve soğuk.
Geceler boyu yağan yağmurlar aydınlatıyor bedenimi.
Bedenim kanayan bir yara oluyor.
Kanıyorum.
Mevsimsiz bir aşk bırakıyorum ardımda;
Hüznünden hüznüme ,
Yüreğinden devrik yüreğime,
Oradan gözlerine uzanan bir aşk hattı.
Bir gece bırakıyorum;
Aşkları taşımaktan
Yorgun,
ve hiç değmemiş zamanlar;
aşklara.
artık ellerim hiç benzemiyor bir şairin ellerine,
yüzümü göstermiyor hiçbir ayna,
korkuyorum.
kuşlar ansızın başlayan bir yağmura yakalanıyorlar,
sönüyor gülüşleri,
yağmura çarptıkça.
Yine de akıp gidiyor hayat
Yanı başında değil önü sıra
ölümün
Akıp gidiyor caddeler şehirler ve zaman.
Yağmurlar yağıyor kente durmadan,
Islanıyor mezar taşları,
Ölüler suya kanıyorlar.
Şehir kanıyor.
Kanıyor yüreğim.
Parça parça oluyor,
Çarpa çarpa yağmura sokaklar.
Henüz yazılmamış bir şiir gibi değiyor
Yüreğime sözlerin
Faili meçhul tüm cinayetlerin şahidi oluyorum ansızın
Sona eriyor ruhuma verdiğim mühlet
Büyüyor ıssızlığım.
Artık bir gülün bağrında son bulur
Talan olmuş hayatım
Serin karanlığıma bir yağmur düşer artık
Senin karanlığıma bir gül
Bir şaibe karışır dürüstlüğüne gecenin
Ve ben cesedimi alıp giderim

MsXLabs Üye Girişi