İğnelerin kapsüle dokunup mermiyi ateşlemesi gibi ateşliyordun
günahların fişeğini..ama hep kendini yaraladığının farkında bile
değildin..yaralı bir gemiye benziyordun..bulabileceğin tek ve küçücük
bir rıhtıma yanaşmaya dahi razıydın..fakat her tarafın kokuşmuş
sularla çevriliydi..nereya gitsen etrafında kokuşmuş sular..!için
mikroplarla kaynıyordu..yaranı iyileştirmeyi düşünemez bir
haldeydin..eğer ALLAH rıhtımı gösterip şifa vermezse yarın batmış
olacaksın..
Altın kaplı bir yelpaze ruhumu serinletmeye başladı..lakin
yetersiz..!cüretkar bir yangın bütün aleviyle bütün vücudumu
sardı..kalbimin bilmediğim bir noktasında atomlar patlıyor..yakıp
yıkan bir enerji açığa çıkıyor ve bir yangın halinde yayılıyor tüm
bedenime..atomları patlatan tetik ise;Sen..
ben artık bu aşkın yanlızlığa mahküm ettiği zavallı bir
ırgatım..görebildiğim en son noktada sadece ayrılık
var..gözleriyle,acımasızlığıyla hayatımı süzen bir ayrılık..geriye
değersiz bir tortu kalacak sonunda..derbeder bir tortu..!
bana şevkatli bir el lazım..zayıflığımdan dolayı şikayette
bulunmayacak,öğüt vermekte üretken bir el..!çünkü bu aşk anlaşılmadık
bir içeriğe sahip.ve ben acemiyim..
sana böylesine hayran olmak,seni delicesine sevmek ve böylesine
hissetmek..!
bütün hayallerim seninle damgalandı.ama bir arzunun illete
dönüşebilecek bir dürtüsü değil bu..!
madde ötesi bir yakınlığın sımsıkı kavrayan parmakları..
ruhunu görebilseydim eğer ve dokunabilseydi ona..vuslatın en güzeli
olurdu benim için..berrak bir ruhtan ibaretsin ve ben sana mahkumum!
halbuki anlatamadım..senden dünyevi hiç bir beklentim olmadığını ve
sadece sana duyduğum sevginin büyüklüğünü ve saflığını öğrenmeni
istedim..sence kötü mü yaptım..?
neydin sen?
bir rüzgarmıydın da şöyle bir esip geçtin..?yapraklarını döküp
dallarını kırdın içimdeki sevgi çınarının..yüreğime ebediyyet
arzusunun çekirdeğini bıraktın..bedenim alev alev tutuştu
böylece..sonsuz hayat az ötede duran canlı varlık kadar yaklaştı
ruhuma..
neydin sen?
bir ışık demetimiydin de RABBİM bu demeti çok güzel yarattığı nadide
bir kalıp içinde sundu bana..?
bir aynamıydın?gözlerimi kaybettim içinde ve şimdi ne seni ne de
kendimi görebiliyorum..!neden bir an pencerelerine varana kadar açtın
bana gönlünü?sonra bir başka diliminde zamanın esrarlı bir havaya
bürünüp kapılarını bile kapattın yüzüme..!
yoksa mevcut değilmiydin?kuru bir ısırgan dalı mı sarstı beni?
ebediyyete yönelik sevgi ve hasrete susamış kalbim,aslında mevcut
olmayan seni bu kuru ısırgan dalında hissedip de aşka mı geldi..?
şimdiye değin yaşadıklarım,körebe oynayan bir romantizmin
köpüklerimiydi..?
neydin sen?
gökten avuçlarıma düşen bir damla su mu?kalbimin yangını bütün
hücrelerimi sarınca buharlaşıp kayboldun..sonu gelmeyen bir
heyecanmıydın ki kendi ellerimle hazırladım sonunu..?yoksa bu zavallı
gönlümle yıkılmaz bir kule olarak mı algıladım seni ve sen bir
kuştüyü olarak uçup kayboldun gökyüzünde..?
bir şiirmiydin?
içimi doldurdun gizemli mısralarınla,intizarınla..şimdi her mısra
boşluğa asılıp kaldı,yapayanlız..
bir masalmıydın?
kuşların geceleyin ruhuma anlattığı bir efsanemiydin,çağların
ötesinden kopup gelen..?yoksa bulutların kulağıma fısıldadığı bir
nağme miydin?
seninle farkına vardım içimin ücra köşelerinin..karanlıklar içinde
bırakılmış onurumuzu kurtarmak için bilendim seninle..kıskacına
sıkıştığım bir döngüyü,yüzeysel endişeler çemberini kırdım sayende..
sayende adımlarımı yeniledim..ince bir alev gibiydin ama o alev bir
yığın dinamiti ateşleyecek güçteydi..
neredesin şimdi?
hangi tomurcukta?hangi iklim ve mekanda?bu günde
mi,dündemisin?hayalde mi düştemisin?her yere bakıp seni
hatırlıyorum,yollara bakıp seni özlüyorum..
dünyamı saçlarının rengine bürüyüp kayıplara karışmasaydın,her şey
bana acıyarak bakmayacak,yollar gözyaşıma şahit olmayacaktı..sana bir yabancı gibi uzaktan seslenmeyecek yüreğimde ağırlayacaktım seni..
bazen bir yağmur damlasısın,bir çiçek yaprağının,bir rüzgar perisinin
bakışlarında buldum o mağrur,dimdik ve tavizsiz tavrını..sesin bazen
ıssız bir köşede yankılandı.defalarca yılmadan dikkatle dinledim
seni..
fevkaladeydin..
biliyorumki ne her sevgili Leyla'dır,ne de her yürek Mecnun'a aittir..
ah bir yeterince anlayabilseydin beni!!ne bir öyküden arta kalan
duygu kırıntısı,ne de bir boşluktan sızan aldatıcı bir ışıktır
sevgim..
lakin anlayabilse de anlayamasan da sevgim böyle ve sürecek..
