4 BÜYÜK KiTAP

1- Musa (a.s.)'a : Tevrat
2- Davut (a.s.)'a : Zebur
3- Isa (a.s.)'a : Incil
4- Hz.Muhammed (s.a.v.)'e : Kurani Kerim gönderilmiştir.


Kur'an-ı Kerim:
Son vahiy dini olan İslâm'ın kutsal kitabı Kur'ân, tercih edilen görüşe göre, "karae" fiilinden edilen bir mastar olup, Allâh'ın son kitabına özel ad olmuştur Kök anlamı; okumak, toplamak, bir araya getirmek demektir

Tevrat:
İbranice Tura kelimesinin Arapçalaşmış biçimi olan Tevrat kanun, ittifak, birlik, anlaşma, sözleşme, adlaşma gibi anlamları dile getirir İslâm geleneğinde Hz Musa (as)'a nazil olan kitabı belirtir Yahudi geleneğinde ise, bugün Ahd-i Atik (Eski Ahit) denilen kitaplar toplamının adıdır

Zebur:
Allah tarafından Hz Dâvud (as)'a gönderilen Mezmurlar ve Mezâmir adı ile de anılan mukaddes kitap Lügatte Mezmur, "Kavalla söylenen ilâhî, Hz Dâvud'a inen Zebur'un sûrelerinin her biri" anlamlarına gelir Mezmur "yazılmış" manasına gelen kitap anlamındadır Büyük bilgin Zeccac, Zebur'un "Hikmetli kitap" manasına geldiğini; Âli İmran, 3/184 ayetindeki "Zebûr" kelimesinin "menetmek" manasına gelen "Zebr" kökünden olduğunu açıklamıştır Kitap da halkın hilâfına olan hususlardan meneden şeyleri bildirdiği için Zebûr diye adlandırılmıştır (Fahreddin er-Râzi, Mefâtihu'l-Gayb, Ankara, 1990, VIII, 417)

İncil:
Allah tarafından Hz İsa (as)'a gönderilen; Tevrat'ın aslını doğrulayan Kur'an-ı Kerîm tarafından tasdik edilen ve bir anlamı da "yol gösterici, aydınlatıcı" olan (el-Maide, 5/46-48), dört büyük kitaptan birisi Yunanca "Evangelion"; iyi haber, müjde demektir Esas itibariyle Hz İsa'nın hayatını, mucize ve faaliyetlerini, söylediği hikmetli sözleri, tebliğ etmiş olduğu şeriat hakkındaki peygamberane hakikatları anlatmak için kullanılmıştır Bu kelime ile ilk Hristiyanlar; İsa'nın insanlara bildirisini, onları kötülük ve günahtan kurtarmağa ve selamete götürmeğe geldiğine dair vaadini anlatmış ve adlandırmışlardı Hz İsa da onu; "Tanrı'nın Krallığı'nın müjdesini (iyi haberini) duyurma" olarak tanımlar (Kitâb-ı Mukaddes, Matta, I, 1, 14; SCFBrandon, A Dictionary of Comparative Religion, London, 1970, s 310; Anne Merie Sechimmel, Dinler Tarihine Giriş Ankara 1955, s 210)