Hz.İbrahim (a.s) annesine sorar :
+ Anne,benim Rabb'im kim?
-Benim.
+Peki senin?
-Nemrut
Ve Hz.İbrahim (a.s) kendi kendine düşünmeye başlar,"peki Nemrut'un tanrısı kim" diye.Sonra gider ve bir ağacın altına uzanır.Önce yıldızları gördü ve "İşte bu ! İşte yıldızlar benim tanrım" demiştir.Sabah olduğunda ise yıldızlar gitmiş ve Güneş ortaya çıkmıştır.Hz.İbrahim düşünmeye başlar , "hayır!yıldızlar benim tanrım değil!onlar yok oldular.Benim tanrım Güneş,daha parlak ve büyük.Tekrar düşününce Güneş'in yaratıcı olamayacak bir özelliğini düşünerek ve görerek Allah'ın varlığına inanmıştır.