Sahibinden Muhatabına Son Mektup
(İçimde ince bir sızı
Ayrılık meşalesini ateşleyen mektuplar yazıyorum
Yalnızlığa perçinlediğim yüreğimden)
Ürkek güvercinimin kanadına iliştirdim
Sana dairlerimi keşkelerimi
Bulut kefenindeyken güneş
Kasırgaya gebe bir günün sabahında
Rüzgara saldım / karşıla
Engel olamadım seninleyken
Ruhumun hüzün gel-gitlerine
Düşlerimi bağladığım sığ bir limandı
Buzul turkuvazı iki deniz
Her gece
Yakamozlarının sevişmelerine
Şahadet ederdi
Ütopyamın arsız gözleri
Devrik tanrıçalardan mirastı saltanatın
Yaşadığın hazların tadı serpildi ruhunda
Bense yaşanmamışlıklar biriktirdim
Antik yalnızlıklarımdan kalma
Şüveyda'mın kınalı parmaklarından döküldü
Şakıyan acım
Yokluğunda zehir sızdıran kırgınlıklarım
Sağanak oldu satırlara
Tinimin pencerelerine çarptı
Hüznü sağarken gecenin memesinden / esrik rüzgar
Ve işte final
Taştı göğsümden özlemin dokuduğu dörtnala harfler
Yokluğun
Hazinelerimin çürüdüğü
Yalnızlıklarıma açılan menfezler
Gittin ya
Yazamadığım şiirler
Okuyamadığın mektuplar bana kaldı
Gittin ya
Bende kaldı sevdama sapladığın hançer
Yürek yaralı yürek kanamalı
Yaz ne olur sevgili bir kaç satır yaz
Hüzün kaybından ölmeme ramak kaldı...
