Şiir Nehri -1- [Arşiv]

Ölüm Koynumda

Her aşk kendi masalını yaratırmış...

Sensiz olamam yar ben sensiz yaşayamam
Bilmez kendi masalını yaşamayanlar
Bilmezler nasıl yanılır bir aşk uğruna
Nasıl candan vazgeçilir nasıl ölümüne sevilir
Nasıl bir söz için uğruna ömür tüketilir
Ben senin için vazgeçmişim canımdan
Ölümü bile sevmişim sırf senden diye yar

Geceye sırnaşan hüzünlerle oynaşan
Deli bir sevdaya gark olmuş yüreğim
Kaşına gözüne sözüne yandığım
Gözlerinden kurşunlandığım bir sevda
Her günü masalın bir cümlesini oluşturan
Büyülü anlarımızı yaşayamadığımız hayatımızdan çalan
Bizi çıldırtan.. kudurtan.. öldüren bir sevda..

Her gece başımı yaslarken gecenin siyahına
Nedenleri keşkeleri teslim ediyorum
Yarınların umursamaz kahkahalarına
Elimde kalan sen, sonra sen ve en son yine sen
Biliyorum ki ne giderse gitsin benden
Bana kalan her zaman yine ve yine sen

Yokluğun...
Acı hüzün karması
Sensizlik...
Ölümün diğer adı

Acı ve hüzün arkası gelen bir ölümsün sen…
Ölüm senin olamadığın yerde sevgili..
Ölüm benim koynumda…

“Söylesene nasıl yaşar bu beden sensiz”

MsXLabs Üye Girişi