Ulusal Kurtuluş savaşımımızın değeri, önemi ve örnek bir hareket olduğu yadsınamaz bir gerçektir.
Öyle bir örnektir ki Cezayir’de bağımsızlık için eyleme geçen yurtseverlerin göğüslerinde Mustafa Kemal’in fotoğrafının bulunması hiç de yadırgatmamıştır bizi…
Gene Çin’de ilk okuma kitaplarında emperyalizme karşı ilk ciddi ve başarıyla sonuçlanan savaşımız ve onun önderi Mustafa Kemal’e oldukça geniş bir yer verilmiş ve verilmeye devam edilmektedir.
Kaldı ki yirminci yüzyılın sonuna gelindiğinde büyük önder ve siyasetçi olarak tanınan nerdeyse çağına damgalarını vurmuş bir alay liderin heykelleri meydanlardan sökülüp atılırken, bütün yıkıcı çabalara rağmen Mustafa Kemal çökertilememiş, tam tersine sarılmamız gereken doğru bir düşünce olarak adeta simgeleşmiştir.
* * * *
Öyleyse bugün ne yapmalı?
Bana göre yapılacak iş bellidir.
Dünyanın bugün içinde bulunduğu durum da göz önüne alınarak, Ulusal Kurtuluş savaşımızı ve Türk devrimini, tiyatro sanatının ölçütleri göz ardı edilmeden yeniden değerlendiren, özgün yapıtların yazılmasını sağlamak…
Kuşkusuz bu görev biz oyun yazarlarına düşmektedir.
Ancak iş bununla da bitmemekte, bu yapıtların en yetkin kadrolarla halkımızla buluşmasına ön ayak olmayı da gerektirmektedir…