Arama

Hayata Dair - Tek Mesaj #339

Pollyanna - avatarı
Pollyanna
Ziyaretçi
4 Kasım 2006       Mesaj #339
Pollyanna - avatarı
Ziyaretçi
ÜÇ DAKİKADA SAKLI KALAN

Üç dakika önce nasıldım? Şimdi nasıl? Üç dakika sonra nasıl olacağım? Kim bilebilir ki bunu.. Heyecanı da bu üç dakikalarda saklı değil mi aslında yaşamın?

Bir yoldur yaşam. Kimi zaman taşlı, kimi zaman çiçeklerle süslenmiş, yemyeşil. Güneş ısıtır kimi zaman, kimi zaman unuttuğunu düşünürsünüz sizi; küsersiniz. Yolunuza devam etmeye çalışırsınız bulutların avuntu mırıltılarıyla. Bazen düşersiniz, kanatırsınız dizlerinizi; bir el arasınız, bulamazsınız. Bulutlar şimşeklerini yollar üstünüze, çatık kaşlarının altından ‘kendi düşen ağlamaz!’der gökyüzü. Kalkarsınız. Devam edersiniz yürümeye çaresiz. Yolun sonu hiç görünmez, hiç bilmezsiniz üç dakika sonra karşınıza ne çıkacağını. Biraz heyecanlı, biraz korkulu ama hep merak ve umutla yürürsünüz.

Bazen yol ayrımlarında kalırsınız; ’hangisini seçeyim..?’ diye soracak birilerini ararsınız, yoktur. Belki de hiç olmamıştır. Hayat seçim yapmayı öğretir size. Göze almayı, kendi seçtiğin yolda korkmadan yürümeyi.. Üç dakika sonra ne olacağını kimsenin bilmediğini hatırlatır hep.

Bazen de yorulursunuz; yol kenarına çöküp biraz soluklanmaktır isteğiniz. Ama bu kez de acımasızlığını gösterir yaşam oturduğunuz yerdeki dikenlerin acısıyla.. kaybedecek zaman yoktur. Durup dinlenmek, hayatı hep geriden takip etmek ve belki de hayatımızda karşımıza yalnızca bir kere çıkacak olan fırsatı kaçırmaktır. Mecburen devam edersiniz. İsteksizliğinizi gören rüzgar iter sizi arkanızdan, gülümsersiniz. Geriye dönüp bakarsınız; canınızı acıtan dikenler yalnızca birer anıdır artık.

Yol boyunca irdelersiniz yaşamı, çözmeye çalışırsınız mutluluğun anlamını.. ’Mutluluk gerçekten var mı? Yoksa mutsuz olmadığımız anlara mı bu ismi verdik?..’ Milyonlarca soru.. Cevapsız. Silkelenip ileriye bakarsınız birden, ’boşver’ dercesine omuz silkersiniz. Sizi ilgilendiren üç dakika sonra ne olacağıdır. Ama bazı umursamazlıklarınız ya da öyle görünmeleriniz yaramaz işe.. Tüm dikenlerin acısı geçmez,yarası kapanmaz. Her hatırlamada akan gözyaşlarınızı yağmur bile bastıramaz. İşte o anda kayan bir yıldız fısıldar kulağınıza;

‘Yürü arkana bakma, ama umursa.

Bazen anılara en çok yakışan elbise,

Birkaç damla gözyaşıdır unutma..’

Başlar yolculuğunuz bir kez daha..