Tevhit
MsXLabs. org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & Vikipedi
Allah'ı, yaratılış ve kainatın aslı gibi unsurları bir arada yorumlayan manzumelere tevhid denir. Çoğunlukla divan edebiyatı nazım türleri olan gazel, kaside ve mesnevi biçimlerinde kaleme alınmışlardır ve ölçüleri de genellikle aruzdur. Ancak halk edebiyatında da hece ölçüsüyle kullanılmıştır.
Tanrı'nın birliğini, bütün varlıkların yaratıcısı olduğunu kanıtlamak amacıyla yazılan kasidelerin adı. Tanrı'nın gücü karşısında güçsüzlüğünü ve hiçliğini düşünen kulun yakarışını dile getiren kasidelere de münacat denir. Divan şairleri hangi konuyu ele alırlarsa alsınlar yapıtlarına besmeleyle başlamayı, önce Tanrı'nın birliğini belirten bir manzumeye yer vermeyi görev saymışlardır. Tevhid ve münacat ayrı ayrı olabileceği gibi, aynı manzumede de birleşebilir.
Bu tür kasidelerde, genellikle alışılmış nesib bölümlerine rastlanmaz. Ayrıca tevhidlerin öteki nazım biçimleriyle yazıldığı da olur. Tevhidlerde Tanrı ve yaradılış konusu ele alındığı ve şair konuya, çoğu kez bağlı olduğu mezhep ya da tarikat açısından yanaştığı için dönemin düşünce yapısı da yansıtılmış olur. Bu nedenle tevhidler, yazıldıkları çağın dünya görüşünü yansıtan edebiyat ürünleri niteliğini de taşırlar.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
