BABAMA
Eskilerden, çok eskilerden,
Acının kasvetinden,
Siyah Beyaz resmin kaldı bugünlere..
Konuşurken gülen gözlerinse,
Beynime yerleşmiş bir resim...
Hüzünlü görmedim seni ben,
Ya da göstermedin yüzünü..
Oysa hep neşeli hatırlamak seni,
Bilsen ne çok üzüyor beni...
Gülerek anıyorum baba sıcaklığını,
Ve prenses olmanın keyifli hatıralarını..
Şımartmaktı senin idolün,
Ama hiç yakışmadı gidişin...
Yarım kalmış bir hayat gibi,
Asılı kaldım o zamanda...
Ben Ankara'da,
İçtiğim sigaramın ucu Balıkesir'de,
Senin bıraktığın yanlızlığının,
Yolunu çiziyor...
Gönlüm hep seninle,
17 yıl verdiğin sıcaklığın tazeliğinde...
