İşte Benim Kuşaklarım

Atatürk bir gün çocuk balosuna gider. Ortalıkta bir şaşkınlık havası doğar. Küçük bir çocuk salonun orta yerinde kalır. Bu yavru hayranlıkla bir süre
Atatürk’e baktıktan sonra:
-''Atatürk’üm, seni öpmek istiyorum'' der. Ortalığa bir sessizlik dalgası yayılır. Bu derin sessizliği Atatürk’ün sesi bozar.
-''Öyleyse, gel öp'' der. Çocuk koşarak Atatürk’ün boynuna sarılır.
O sırada diğer çocuklar da:
-''Biz de.. Biz de..'' diye bağırırlar.
Böylece tüm çocuklar Ata’yı doya doya öperler. Bu görüntü çoğu kişiyi ağlatır. Büyük Atatürk’te ağlar. Evet, Türk çocuklarının bu engin sevgisi
için ağlar. Hem desevinç gözyaşlarını dökerek. O gün çevresindekilere övünçle:
-“İşte benim kuşaklarım” der.